Ocağını tüttürmeye çalışan,
Hanesini dimdik ayakta tutan,
Nasırlı elleri taş toprak kokan
Fedakar cefakar güzel anamız.
Üzüntümüzü paylaşıp azaltan,
Bizim dertlerimize ortak olan,
Karnımızı doyurmaya çalışan
Bizi öksüz bırakıp gitme ana.
Gecesi gündüzü olmayan ana,
Ömrünü bizlere adayan ana,
Yemeyip içmeyip yediren ana
Bizi buralarda bırakıp gitme.
Bu koca seneler sensiz geçer mi,
Bu hayat sensiz beş para eder mi,
Bu yürek acısı sensiz diner mi
Bizi öksüz bırakıp gitme ana.
İbrahim Akbaş
07 04 2011
Kayıt Tarihi : 5.9.2025 08:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!