Gitme Ama Gelme Şiiri - Kişisel Bir Mesele

Kardelenler seni görünce çiçek açıyor,
Gelme, üşüyorum
Gözyaşlarım donuyor,
Yanaklarımdan akıyor.
Dondursada soğukluğun,
Yaksada yokluğun
Git buralardan bırak beni düzenimle öyle kalayım
Ama kal bırakma beni bahaneler sıralayım

Kanlar içinde kıvransada bedenim,
Soğukluğunda yanmayım.
Yerinden çıksada yüreğim,
Yokluğunda ölmeyim.
Bırak aksın zaman ,
Sen yeterki yanımda kal.
Bırak koşsun herkes rüyalarına,
Sen yamacım da dal.

Yakma beni ateşinle,
Kavurma saçlarda.
Git ki yanmasın bu yürek
Git ki hissedilmesin soğuk gerçek
Kal ki unutmasın seni bu kalp
Kal ki bakma benden başka kimselere
Dalıp git ama bırakma beni
Dalıp git ama unutma beni

Şafakların gökyüzünü deldiği bir vakitte
Sen yoksan eğer
Sıcaklık boğar beni
Bilirsin , kışı severim
Geceleri yıldızların uzandığı bir vakitte
Sen varsan eğer
Soğuk üşütür beni
Bilirsin , acıtmanı sevmem

Sevmek isterim seni
Acısız seni , soğuk olmayan seni.
Sevmek isterim seni
Tek seni değil her şeyini.
Sevmek istemem seni
Acıtırsın , üşütür hasta edersin beni
Sevmek istemem seni
Tek sen değil hiçbir şeyini.

Fakat çok yakınımdasın
Yaktığının farkında değil
Kitlenmişim gözlerine
Yüreğinin kapılarını bana kapatmış olan gözlerine
Fakat bir o kadar da uzaksın bana
Yokluğunun farkındayım
Yüzüne bakamıyorum
Bana bakmayan yüzüne.

Bir gün gelirse elbet
Anlarsan sana olan çıkmaz sevgimi
Bir gün gelirse elbet
Anlarsan sana olan sonsuz sevgimi
Bırakma beni ellere
Bırak yaktığınla kalsın
Kimse yakmasın aynı yerden
Kimse dağlamasın yaramı yaktığın yerden