Gitme Şiiri - Rüzgar Güven

Bi tane git'lik canım yokken karşında,o kadar çok git dedin ki,ardı sıra..dur yapma,felaketim oluyorsun demeye yetişemedim sana..oysa,dur durak bilmeksizin ne çok seviyordum seni; ,hilesiz,hurdasız ve koşulsuz.. hiçbirşeyin anlamı kalmaması ne kötüymüş..ve ne kötüymüş,git deyişinle bütün bir yaşamın da yürüyen adımlarla yitip gitmesi..buz kesilir bir halde,anla...şılmazlık siluetine büründü,herbirşey..hiç bir sözcük'te hayat belirtisi kalmadı..yada kalmış gibi görünense,siyahlar giyinerek,kendi karşıtına dönüşür oldu..siddetti yatışmış bir yangının ruhunu teslim alan son gölgemsi dumanları gibi,bir bir süzülüp gidişini izliyorum,bütün köprüleri yıkmış olduğun yerde..Düşlenmekte olan gelecek(ilerisi) de öksüz kaldı,yaşandı ve yaşanmakta olan an(gerisi) gibi..//