Gitme Şiiri - Halil Aydın

G İTME
Gitme, gitme bilinmezliklere
Gittiğin yerde; bir garip
Bir yabancı olursun..
Gitme, gitme el olursun,
Yollara düşme
Yollar giderde, gider
Vardığın yerde sen kimsin
Diye sormaz kimse
Gitme, gitme belirsizliklere
Ne gelir başına bilmez kimse
Belki şansın iyi giderde
Bir iş, bir aş bulursun kendine
Belki de hayat savurur seni
Düşersin sarp, kayalık bir yerlere
Yuvarlanırsın hayatın içinde
Toz gibi savrulursun
Heder olup gidersin
Gitme, gitme..
Gurbetçi olursun
Şüphe ile bakan gözler
Bulunur..
Evini barkını yıkarlar
Çoluğunu çocuğunuzu yakarlar
Adalet arar durursun
Kapı, kapı dolaşırsın
Bakmaz kimseler yüzüne
Gitme, gitme
Gittiğin yolardan
Geri dönülmez
Bıraktıkların yoktur yerinde
Bağlantıların vardır oralarda
İpini bir türlü koparamasın
Doluya koyarsın almaz
Boşa koyarsın dolmaz
Uykuların kaçar, kimselerin
Umurunda olmaz
Her günün kış olur
Konuşursun ağzına ne gelirse
Konuştuğun yerine gelmez
Kahrolursun, huzurun olmaz
Günler, aylar yıllar geçer
Yaz olur kış olur güz olur
Gülmez bir türlü yüzün
Bir gün hazan olur
Düşersin toprağa
Bir garip öldü derler
Ararlarsa mezarını
Çok zor bulunur
Gitme, gitme el olursun
Kılavuzun yoksa gitme,
Mesleğin yoksa sakın gitme
Heder olursun

HALİL AYDIN(Sizden biri)