Gitme Şiiri - Hasan Çağatay Bulut

Gideceksen gitme,bir kez daha sev.
Canımdan çok seviyorum seni,
Yazın güneş ışıklarında,kışın cam buğularında görecek kadar,
Ayağına taş deyse benim yüreğim kanar oluk oluk,
Bilirsin nasıl sevdiğimi seni,gözlerinde her gece cenneti gördüğümü.
Boşuna olmadığını meleğim dememin,biliyorsundur.
Sonra çocukların düşlerinden mi çaldık da biz mutluluğu boğazımızda kaldı.
Günler geçerken yıllar gibi ağır geçiyor,bilirsin sensiz çekemem bu şehrin gürültüsünü.
Daha kulaklarım sağır olana dek sesini duymak isterim,
Ellerim tutmayana kadar ellerini tutmak isterim,
Gözlerim karanlığa mahkum olana dek seni görmek isterim,
Koskoca bir umut bulutunun peşine yapışıp seni beklerim.
Mutlu olmak; sendin,benim için sözlerindi cennetten çalınmıştı sanki.
Güven; sana sarılıp kalp atışlarını duyabilmekti minik bir bebeğin ilk sesleri gibi.
Bahar geldi dediklerinde, seni gülümserken gördüler sanırdım,
Korkardım,sende benim gördüklerimi görecekler diye aklim çıkardı.
Herkes gitsin sen gitme,çünkü senin telafin yok,
Güzel günler gelmesin mesela ne çıkar,ama sen gel, sen ki gelişin yüz dunya ömürlük huzura benzer.
Sen ki matemin durak noktasi bir bestenin en can alıcı notasısın,
ılıman iklim günleri kadar güzel ve bir o kadar da çekicisin.
Ölmek koymaz adama da,seni görmeden ölmek büyük bir günahın bedeli olabilir.
Gitme benzemez kimse sana, adına şiirler yazdığım kadın,
Bu dünya da gördüğüm en güzel çiçeksin sen,
Ayaklarina kapanan papatyalar hatrına bir çay içimlik daha kal,
Varsin gelen çaylar soğusun biz gözlerimize dalarken.
Varsin dursun zaman yaninda en mutlu iken,
Ne çıkar bütün anılarımı kaybetsem bir sen kalsan.
Yüzün ki bana milyon anılar hatırlatır.
Gitme kaybolalım gel kara bir sevda da.
Unutma adındır ki en derin manaları yansıtan.
Unutma..
Çekinme..
Sev..
Gitme..