Gitme Şiiri - Hüseyin Kandil

Her ışık, bir gözyaşı.
Her cadde, her sokak bir çıkmaz.
Kendimi buldukça kaybettiğim,
Kocaman bir labirent, bu koca şehir
Bu kent sensiz Hiroşima.
Gitme!
Birlikte gidilmiyorsa
Her gidiş, bir terk ediştir,
Sevdiğinin yüreğinden göç etmektir.
Gidersen;
Ne bir Çiçek kalır geride,
Ne kuşlar, ne rüzgâr, ne bulutlar.
Ay bir çocuğun gözyaşı olur, kocaman,
Bu şehir yüreği patlayan bir volkan olur,
Ölür.
Bütün yıldızları denize döker gök.
Bu kent sensiz Nagazaki
Gitme!
Bensiz bir yere, gitme,
Gidersen;
Bu yürek sensiz ancak,
Bir anıt mezar olur,
Yaşanmamış aşklara.
Gitme!
Beni hapsedip bir Halepçeye.

21.06.2011