Gitme... Şiiri - Özdemir Aydın 2

gitme ;
gidersen, şafaklar tutuşur, gün ikiye bölünür
menekşeler üşür, asûmanın rengi siyaha dönüşür,
bulutlar kanadında gözyaşı taşır, mevsimin al'ı çöle dönüşür.
gidersen ;
okyanuslar taşar, gece ölü şiirler doğurur,
hançerede nefes daralır, bu ayrılık yokuşu bizi öldürür.

gitme ;
gidersen, nil'in suları kurur, dağlar kan çiçekleri açar, kızıl güller solar
yorgun kuşlar birer birer denize dökülür, özlemin rengi tütün sarısına dönüşür.
zemheri ayazı çiğdemleri kurutur, ay tüneğe düşer.
gidersen ;
türküler susturulur, yaseminler bahara küser
uyku göze, derman dize küser
sütten kesilir kuşlar, bu ayrılık yokuşu bizi öldürür.

gitme ;
gidersen, biz ölürüz, denizler içimize dökülür
her gece bir şiir ölür, patikalar bizi hece hece vurur.
gidersen ;
aklımız karışır, gemiler gamzelerinde yosunlaşır
kış yanığı ezgiler küser
meltem soğuğu kirpiklerimizi okşar, bu ayrılık yokuşu bizi öldürür
gitme....