Gitme Şiiri - Ahmet Altıntaş

Dur dinle beni
Alışılmışın dışında geceler boyu saatlerce beklerken
Hani derdim ya seni seviyorum biriciğim
Ayrılık acısını hissedince anladım sana tapıyorum

Çok erken gitme nolur kalmanı istiyorum
Olumsuzluklarla yalnız bırakma
Kal taht kurdun yüreğimde en güzel yerindesin

Ebediyen yokluğuna alışamam
Razı olurum konuşmak istemesende
Kelimelerle anlatılamazsın cümleler yetersiz
Er vakti doğan güneşin doğaya verdiği can gibisin
Nisan yağmurunda susayan toprağın özlemi gibisin

Sen içindesin benim ellerinde lalelerle istediğim mutluluğumsun

Gözlerimdeki akan damlalar neden
İstiyorsan git hadi durma arkana bakmadan
Terk edemezsin zorunlu bir ayrılıktır bu
Melekler gibi hep yanımda olacaksın
Ezberlemiş adını yüreğim onda kalacaksın

Neden duruyorsun git yalnız bırak gözyaşlarımla
Oralarda uzaklarda ne haldesin ne yaparsın
Lal olsaydı dilim konuşmazdı bilemezdin ne çok sevdiğimi
Umursamadan çekip giderdin bir yabancı gibi
Razı olamam gitme nolur dayanamaz yüreğim yokluğuna kardelen çiçeğim...