Gitme Şiiri - İbrahim Demiraslan

Gidersen,
kızıla boyanır gökyüzü
şimşekler nara atar bulutlarda
yıldırımlar iner yalnızlığıma
çiğneyip geçtiğin gölgem gömülür toprağına
kirişsiz bir yay olur yokluğun
zehirli okların saplanır göğsüme
gitme.

Gidersen,
bir can gider benden
çöker içime kıyısı olmayan okyanuslar
çocukların geleceği ölür avuç içi çizgilerde
Mezopotamya'mdan soyum gider
çölleşir humuslu coğrafyam
öksüz kalmışlarım çoğalır
kırılır karanlıkta aynalar yüzüme
gitme.

Gidersen,
sahipsiz, pusatsız kalırım
alır hedefine beni gavur niyetli bakışlar
payıma bir kurşun düşer
sendeler yığılırım
kan, revan içinde
vurur, saplanır özüme
gitme...