-GitMe- Şiiri - Dönay Kurt

Geceyi gündüze bürüyen Rabbim!
Bu nasıl ağır bir imtihandır ki
Beni en ağırıyla sınarsın
Tecellinden sual olmaz amma
Kaderimin karasıyla mı varacağım huzuruna…
Ben kimim ki senin yazgına başkaldırayım!
Ama gecelerinde ıslanan yastıkların tek şahidi sensin
Şir pençe-i kalbimde binlerce kahır,
Ben bilesin ki yüreğime koyduğun
O derdi sevginle ben oldum, senin yolundayım
Ve benim dileğimi bir tek sen bilirsin.
İlmin kalbime geldi kalbim değişti,
Kalbim değişirken bin bir merhalelerden geçti
Ne sınırlara geldim, ne günahlardan geçtim
Tek sana varayım diye
Yoluma dizdiğin vasıtalardan bir bir geçtim
Ama şimdi…
Öyle bir çetin savaştayım ki
Ecz içinde yoluna düştüm
Beni benden alıp sana gelme yolunda
Aşk diye verdiğin ateşe düştüm
Nefis öyle bir yılanmış ki,
Çifte dilinde üzerime kustuğu zehriyle
Safça inandığım safça yaşadığım sevgisinden
Şüpheye düştüm!
Şeytanın yoluma serdiği türlü hallerinden geçtim
Bir deryadaydım çırılçıplak bir çöle düştüm
Dudaklarım çorak topraklar gibi yarık içinde!
Bir damla merhametinle dökül dudaklarıma
Beni bu ıssız çölde susuz ve sensiz bırakma
Her hatamda affıyla mahcup eden rabbim
Benim sahibim sensin!
Ben senden gitsem de sen benden gitme!
Gitme…

25.01.2011/Muğla