kapandığında ışıklar aydınlığın başlar
yıldız olur gözlerimde canlanan gözlerin
çağırırım rüyalarıma nefesin ürpertir
bir fısıltı yükselir bilirim benimlesin
duygular sese sesler ilahi ezgiye dönüşür
şiir olması gerekmez söylenen sözlerin
en uzak denizler, uzak ufuklar yakın olur
sen tutacak kadar yakın
sen dokunamayacak kadar uzak
son bakışında başlayan veda hatırlatır
her buluşmanın tadı ayrılıkda saklıdır
ellerim arsız, bırakmak istemiyor ellerini
gözlerim senden başkasına perdeledi kendini
kurumuş dilim damağım kana kana istiyor seni
çisil yağmurlarla toprak tohuma doymalı
giderim diyorsun ya gitmemen için ne yapmalı
Kayıt Tarihi : 23.3.2010 01:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Birol Akbaba](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/03/23/gitme-683.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!