Serin bir rüzgar gibisin,
Bazen usul bir esinti, içten içe mutluluk..
Kal öyle ve asla gitme…
Tutmak isterdim ellerinden,
Hep özlemimdi savrulan saçlarına dokunmak…
Biraz titrek biraz ürkek ve birazda utangaç,
Hep bir cesaret alırdım o siyah gözlerinden,
Zaman durur, an tükenir, bakınca o pencereden…
Nereye baksam sen,
Gözlerime ufuk çizgisi düşmez senin hayalinden,
Ben her şeyden geçtim,
Bir geçemediğim yalnız sen,
İstemiyorum zaten başka bir neden
Kalsan öyle ve asla gitmesen…?
Kesilince rüzgarın, göklerime kara bulutlar üşüştü,
Umut bahçeme kırağılar düştü,
Kırıldı kolum, kanadım…
Yüreğime sensizliğin tarifsiz sancısı düştü,
Büküldü boynum, belim…
Gözlerime ama, dilime lal düştü…
İstemem artık ne bir bahar nede sensiz bir tek mevsim…
İsterse eğer tutmak için başkasını, kırılsın ellerim,
…Gitme kal öyle, hayalinde kalsın kör gözlerim….
…Gitme ne olur annem… canım benim…. Ebu Talha /06.04.2012
Kayıt Tarihi : 7.4.2012 16:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
..daralan zamanların, istek ve arzusu o kadar büyüktür ki; özlem taşar kabından ve sel alır ortalığı...Zaman artık anlamını kaybetmiştir...Bütün zamanların kurban edileceği tek varlık, kişinin annesi olsa gerek...
TÜM YORUMLAR (2)