Gitme Şiiri - Vedat Polatdemir

Gitme,
Şimdi olmaz,
Bu zaman değil yokluğun..
Bu son hıncım aşk’a,
Taşıyamam..... gitme!
Sanki her şey dövüyor beni.
Sanki her şey tekmeliyor beni.
Muradım yanıyor gözüm,
Gönlüm..... gitme!
Bela kokuyor her nefesim.
Her anım kaynayan bir kazan.
Son: Silah çektim beynime,
Bu isyandır......gitme!
Cam kırıklarıyla doldurdum,
Uyutmadım gözlerimi,
Mor hüsranlarım bırakmadı,
Birde yarım halkalar ekledim.
Duamsım...... gitme!
Susturmadım dili mi de,
Bir kelime, bir sen,
Bir sen, bir kelime ekledim.
Ama kötüde söyletmedim,
Şiirimsin....... gitme!
Bu yanan ateş çok tuhaf,
Alıştığım yalnızlığın dışında,
Mahcup, tedirgin bir ıssızlık.
Yangın mı yangın,sıcak mı sıcak
Sensiz bin paha zaman,
gülümseyişim...... gitme!
Sen… Suratıma takındığım en masum tavrım,
Sen… Gökyüzümün en parlak meşki,
Sen… Ömrümün en hızlı şarkısı,
Sen… Hayatımın güneş tutulması,
Sen… Son yazımın, en yeşil mayısı,
Sen… Baharım...... GİTME,
SAKIN GİTME……