Gitme Şiiri - Ahmet Aktaş

Biri benden giderse gözümün feri gider
Tenimde ölüm kalır,ömür hayatımdan yaşım gider
Sana gitme diyeceğim ama gitmeye yerteli dizlerin
Gözlerin kalmaya erteli

Bak! gidersen kızıla bırakır kendini gök
Şimşekler kol gezinir bulutlarda
Yada yıldırım çizilir,imgem olan yalnızlığıma
Gidersen gölgem gömülür/çiğnediğin
Ayrılık tohumlarını bıraktığın topraklara/gitme

Eğer gidersen bir adam gider benden
Çöker içime okyanusa kıyısı olan merhamet siz bir ülke
Sonra döndüğünde belki saadeti unuturum
Aydınlığım,belki şaadeti unuturum

Gidersen ayrılık besteli şarkıların tümü sana yazılır
Hrant dinginsizlikler karşısında suskunsuzluğuna ölür
Gitme,kalırsan asıldıktan sonra içimde ipleri kopar Saddamın
Kral şaadetini tamamlar-Muhammed Resul Allah-diye
Babında Rabbın sözleri kanıyla,yayılır sayfalara

Gidersen bir çağ zayi olur gidişinle
Kalırsan varlığından utanıp yeni bir çağ doğar
Çocukların geleceği avuç içi çizgilerinde
Kalışınla mevsim hep bahar kalır

Aydınlığım,sönme yüzüme öyle herdem
Eğer acını dayatıyorsan ince telli hislerime
Biliyorsun acıya dayanamam
Ne olur,yoksa çocuklar bir daha
Yolumu kesmeyecek dilenmeye/gitme

Gidersen Mezopotamyadan soyum gider
Nil kurur,çölleşir humuslu topraklar
Ve kanlı bir demokrasi pıhtılaşmaz tenim Orta Doğuda
Gidersen yüzlü-iki yüzlü ölümler sıradan gelir
Bir babanın kucağıda çocuğu
Çocuğunun da kucagında kurşun kalır/gitme

Gidersen öksüz kalmışlarım çoğalır
Kırılır karanlıkta aynalar yüzüme ve
Hedefinde kalırım kartal gagalı bakışların
Kan revan içinde,Van'ın sokakları eşkıya sanır beni
Gecenin bağrında payıma bir kurşun düşer/ölürüm
Gitme.....

2007