Gitme Şiiri - Ebru Ünver

Gitme
kal bu gece
gitme uzaklarda esen rüzgarla birlikte
savurma kendini ne olursun kal
bekledigimi bile bile yakma hasretinle
biliyorsun ve okuyorsun misralarimi,
icindeki esintiyi kapiyor yüregin,
yüregine aliyorsun okuduklarini,
gömüyorsun hic acilmayacak gönüle
siir gibi dökülüyor sözler dudaklarimdan
sana yazmak sana anlatmak ne güzel ey okuyan
ilhamim sensin, beklenen sensin
nereye bu ani gidis
daha sana dokunamadan