Gitme Şiiri - Hüseyin Kotan

Gözün gözümde
Elim yüzünde
Öylece bakmıştım
Ne hesaplar yapmıştım
Bugün,yarın,bugün,yarın
Derken;
Ayrılığa kendimi hazırlamıştım
Sonu yoktu sevdamın
Güçlü olacaktım
Dayanacaktım
Belkiler arasında,
Sen ana kadar,
Boyun büküşün,
Yavaşça yaşlanışın
Süzülüşün…
O son dokunuşta
Çıkmıştı feryat…
Gitme…
Gözler nemlendi,
Bakışlar kilitlendi
Belkiler bitti…
Yüreğim söküldü
Son bir hamle
Hoşça kal…
Yapma…
Bu bir İstek değil
Feryattır...
Ümitlerim,hayallerim
Kör kuyuya aktı,
Gitme…Gitme…Gitme…
Azalan sesler
Nefesler…
Gitmen gerekiyordu
Gittin…
Hani benzin dökülür ya
Hani kibrit çakılır ya,
Hani alev yayılırya
İşte öyle alev aldım
İşte öyle yandım…
Bir anda vurgun,
Bir anda sürgün,
Şimdi her yer gurbet
Pervane ışığa,
Toprak suya,
Ben sana doyamadım
Seni senden başka
Hiç kimseden soramadım
Sevdama adres bulamadım
Her şey var…
Herkes var…
Sen yoksun…
Ölmedin…
Gittin;
İşte öylesine
Öyle zor ki kavramak,
Öyle zor ki anlamak,
Öyle zor ki anlatmak
Hışırdayan etek
Savrulan hatıralar
Ve ben…
Offf…
Yiyorum hiç,
İçiyorum hiç,
Uyuyorum hiç,
Hiçler içindeyim
Sağım,solum
Önüm,arkam
Altım,üstüm
Hiç…
Öyle yalnızım,
Öyle hiçim ki
Göz yaşlarımda olmasa
Ya sen!
Sen nasılsın?
Gittin ya…
Rahat mısın?