Senden önce yaşamıyormuşum meğer.
Nefes almıyor, tat almıyormuşum birşeyden.
Beni ben yapan senin varlığınmış,
Gözlerin,
Ellerin,
Teninin sıcaklığı imiş,
Bir kaç çift güzel sözün imiş tutunduğum.
Gündüzüm senmişsin meğer,
Rahat uykularım senmişsin.
Denizin mavisi,
Soluduğum hava,
En iyi arkadaş,
Soframdaki aş senmişsin.
Bilemedim.
Bilemedim benim için nekadar değerli olduğunu,
Kaybetmeden anlayamadım sensiz bir hiç olduğumu.
Anlayamadım belkide, anlatamadım hissettiklerimi.
Gururuma büyük geldi belkide aşkın.
Diyemedim,
Diyemedim gitme....
Kayıt Tarihi : 4.2.2008 16:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!