Gitme Şiiri - Nurcan Bingöl

Gitme uzaklara apansız
ardında çaresiz bırakma ömrüm
yoksa ben ölürüm...
bu şehirde yaşanmaz ki sensiz
sen yoksan ne anlamı kalır nefes almamın
caddelerin, sokakların, denizin, martıların
canım sıkılır, içim daralır yoksan avutamaz beni hiç birşey
yaşama sebebim sensizlikten çok korkuyorum
aramıza şehirlerin girmesine izin verme
mesafeler, iklimler hasret kokar
aşk yakar pare pare kavurur yüreğimi
hayatın tadı sende saklıyken gitme
ölen bir ruha seyirci kalma
buralar çekilmez olur gittiğin an aşk acıtır
seni heran görmemek acı versede
varlığını bilmek, yakınında olmak
aynı havayı solumak bile
mutlu olmam için küçücük bir sebep...