Açma kapısını paslı yüreğimin.
Satır altları çizilmiş kitaplar,
Ve hüznün asılı kaldığı perdeler,
Artık unutmağa mahkum,
Koca göbekli Papağan...
Sakız kokulu mendillerde kurumuş gözyaşların.
Kan kırmızı ruj izinde kaybolan sevdam.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Sevgili Şair,
Gitme- Bir yaşanmış öykünün hüzünlendiren
kopuş noktası gibi. Ne garip şu insanoğlu. İçinde kimsenin bilmediği sayısız duyguları yaşıyor bir tek ayrılığın acısında.
Duygusal şair kardeşimi kutluyorum..
tebrikler bu güzel siir icin...
www.sukriyeceliker.azbuz.com
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta