Güneşin doguşu ve batışı gibi oldun
Seni gördük çe aydınlandım
Görmedikçe karanlaga gömüldüm
Gözlerim görmez oldu hiçbir şeyi
Hep yanımda hissetim zaman zaman
Artık yok oldugunu düşündükçe
Vurgun yemiş balıkçıya döndüm
Bir şeyler aldılar benden seni düşündükçe
Ama biliyorum hayat böyle gider
Senin gitmen hiç iyi olmadı
Yalnız kaldım sahipsız gibi
Alışmıştık senin hittetine gülüşüne
Ama hayat bu nöbet bitti bu gün
Ugurlar ola sana yolun açık olsun
Seviyoruz seni unutma bizleri
Hep anılacan hep sevilecen
Böyle biri gelmedi dünyaya
Dünyaları verseler kıyamazdın çalışana
Hep ön saflarda gövüs gerdin çalişana
Bir lokma ekmek rızkın degerini bildın
Hiçbir zaman kıymadın hata yapana
Küsüyorum darılıyorum seni bizde ayırana
Kayıt Tarihi : 11.7.2007 22:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muharrem Tüylü](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/07/11/gitme-359.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!