Gidişin ansızın güneşin önünü kapatan bulutların bir anda
dünyayı karanlığa mahkum ettiği gibiydi o gün
doğanın tüm güzelliği bile tesellisi olmazdı gözden süzelenlerin
ne boğaz ne ağaçlar ne de kuşlar.....
yunus söyler ya “bana seni gerek seni”..
yunus benim yerime yüzyıllar önce söylemiş bu gfünümü
dağların üstüne çökmüş sis dalgası nasıl o muhteşem görüntüyü siliyorsa
gidişin de dünyanın tüm güzelliğini de ardına taktı götürdü
var olup olmamak arasında giden beynim senin varlığınla yuaşadığının farkına vardı
yokluğunda ise ölüme..ama yokluğunu asla kabullenemedi kabullenemez
gözlerimin gözlerinde eridiği.gözlerimin gözlerinin işıltısın da kamaştığı anlar aklıma gelir
gülümsediğin andaki yüzünde açan çiçekler gamzeler gelir, hep gelir gelir
ama sen gelmezsin akıl baştan gider o gelmez gülümseme gider gözyaşı gelir
dünya da ki cennet gider cehennem gelir azrail gelir
sen de bir meleksin benim gözümde azrail de bir melek ama
aranızda tek bir fark var o ölüm sen ise hem ölüm hem de yaşam meleğisin
Kayıt Tarihi : 26.12.2002 11:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!