Keşke bu kadar bağlanmasaydım;
Bu kadar ilenmeseydim nefsine...
Nereden bilirdim birgün,
Evet;
Lanet olası birgün;
Çıkıp gideceğini...
Umarsızca,
Çaresizce...
Bakmadan! ! !
Keşke bu kadar sahiplenmeseydim ruhunu,
Bilenmeseydim bu kadar insanlığa...
Nereden bilirdim birgün;
Maalesef birgün;
Kahrolası bir kadersizlikle,
Kopacağını şahdamarımın...
Nereden..!
Bu kadar insan olmasaydım keşke,
Ve bu kadar adam; yetiştirdiğin üzre...
Keşke hiç çıkmasaydın karşıma hoca!
Keşke, sensiz kalsaydı bir yarım,
ot kalsaydım! ! !
Kayıt Tarihi : 27.9.2006 14:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Gitme, bu son (seda) dır keza....
![Enes Ateş](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/09/27/gitme-232.jpg)
yüreğine sağlık...
sevgimle...
yüreğine sağlık...
sevgimle...
TÜM YORUMLAR (3)