Hasretin içimde yaralar beni,
Gönül yarasını sarmadan gitme!
Ardından ağlayan bir çeşme gibi,
Akan gözyaşımı silmeden gitme!
Seninle yaşamak ne de güzeldi,
Kara kışta bile bahar gelirdi,
Bana bıraktığın çileyi, derdi
Bari dermanını vermeden gitme!
Zaten yaşayamam ben senden ayrı,
Yarına bakacak umut kalmadı,
Boynuma taktığın aşk halkasını,
Kendi ellerinle kırmadan gitme!
Dermansız bırakma gönül sızımı,
Artık gecelerde çekmez nazımı,
Alnıma yazdığın kara yazımı,
Birkaç kurşun ile silmeden gitme!
İnan! Bu gidişin ölümüm olur,
Haydi! çekinmeden son arzumu sor,
Ellere bırakma beni kendin vur!
Bir kuru mezara atmadan gitme!
(10.12.1994- Manisa/ Demirci)
Ahmet Alıcı (efsane)
“Ozanlar Sevgi Yumağı” Antolojisinden
Kayıt Tarihi : 24.8.2006 13:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Alıcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/08/24/gitme-226.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!