bugün eve aç ve ağlamaklı girdim
duvarlarda sen yankılandın
kalbimde kalın bir hüzün
ve gülümsetici anılar vardı.
midemi yakan aşk bu odadaki eşyalar ve bu yataktı
seni unutmadan tekrar hatırlamak için girdim yatağa
anılar yumağı battaniyenin ve çarşafın arasında kaldım
sırtımı duvara döndüğümde,
kolun belime sarıldı, ayağın ayağımı örttü
ensemde aşkım desen ağzından çıkan kor vardı
ve saçların kulağımı okşuyordu
korktum
korktum dönmeye
döndüğümde ya kaybolursan diye...
Gel bir daha karar verelim
Ben, dönmeyeyim arkamı sen gitme...
ya da
Ben öleyim sen uyanma...
12 Ekim Çarşamba
03:44
Arif Vefa
(sevdiceğim'e)
Kayıt Tarihi : 19.6.2006 23:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!