Gitme (*) Şiiri - Ercan Cengiz

ılık rüzgarlar eserdi
Koye Sur Dağı'nın üstünden batardı güneş
Zımek Köyünde bir ana ağlardı
sen dağların çocuğu olmuş büyüyordun
sesin rüzgarla buluşur
saçların menekşe kokardı
ihanet sararken dünyayı
çığ düşerdi unutulmuş köylere
çığlıklar büyürdü hücrelerde
çözülmez, yitik bir zamandı

çok daha uzaklarda karşılaştık bir gün
bin yıllardır ağır darbeler almış yüreklerimizin
bitimsiz sızılardan tanıdık birbirimizi
bir ana ağlarken evrensel boyutlu ihanete
kardelen çiçeği olur, çıkardın
ve hep birlikte karaçor oynardık
sonra hep Aralık ayında karşılaştık
sen köklerini arıyordun
oysa ben seni köklü ve çiçekli
bir nar ağacına benzetiyordum
bilmem hangi ışıklarla yıkanmıştın
bilimsel bir evrensel uygarlığa dönüşmüştün

şimdi öyle delal delal durma
kış geçer, bahar olur
sen mavileşir, gökyüzü olursun
ben ay dede
sonra buluta dönüşürüz
yağmur olur, yağarız
toprak olur, yeşeririz
sen çiçek olur, açarsın
ben seni koklar, okşar, öperim

sürgün ömrümüzü rüzgarlara bırakalım
yaşıyor muyuz, ağlıyor muyuz, gülüyor muyuz
inan bilmiyorum
ama bırak dağlarda yankılanan
sesimiz kalsın
yeni farkına vardığımız sevdalarımız
gizli, gizli kanarken
bin yıllardır uğruna dövüştüğümüz sevdamızı
dur, ne olur bırakıp da gitme
her şey uyanırken
aşkların ve deryaların yeri değişti
ne sevdaların sevdasızlığına küs
ne de, yedi nehirli ülkeden git
bir sevda büyütelim gözlerimizde
gözlerimiz güneş, düşlerimiz bahar
senin alnında gökkuşağı
gülümse, gülümseyelim ışısın zaman
büyüsün umut, yeşersin bahar
dur, ne olur gitme güzelim
yedi nehirli ülkeyi bırakıp da gitme...
----
Gitme (*)
Bahar Kokuyor Yaram adlı Şiir Kitabı'ndan
Kasım & Fetih Koç
Birinci Baskı Temmuz 2004
----
Kitap yeni elime geçti, bir şiirini sizlerle paylaşmak istedim.