Gitme Şiiri - Bilal Bildik

Beni bırakıp kendime
Gitme, gitme dedim sana
Senden sonra bir hiç olmaya
Mahkum etme beni dedim
Ya sev beni sıkı sıkıya
Yada bilmiyorsan sevmeyi
Girme benim ufalanan gönlüme
Son şansım sendin oysa
Aşka kalmayan ümidimin son kalesiydin
Bir çığlık ile seslendim sana yürekten
Bir can havliyle bağırdım sana
Duymak istemedin sesimi, gitme

Tam bittim dediğim bir zamanda
Tam artık yokum dediğim anda
Sen çıktın karşıma ansızın
Bir huysuzu adam ettin
Gülen yüzüm oldun benim
Uzaklardan yakın oldun bana
Sana aç, sana susuz oldum
Sana bir tutku oldu
İçimde ölmek üzere olan sevgi
Dedim sana ağızdan çıktığı gibi değildir
Seviyorum diyorsan hakkını vereceksin
Bir gün çekip ansızın gitme dedim

Senin gönlünü kıran hayat
Benim çoktan kanatlarımı kırmıştı
Uzat elini düşüyorum ben dedim
Gözlerime baka baka izledin hayattan kopuşumu
Öyle bir seslendim ki sana avazım çıktığı kadar
Gidersen tükenirim dedim
Ya kal yanımda, yada üstüme toprak atta git dedim
Aşk korkaklara göre değildir
Ya seveceksin, yada o kalbe girmeyeceksin
Yer duydu gök duydu bir sen duymadın
Beni sensizliğe, beni öksüzlüğe terk ettin
Bağırdım sana ama duymadın, gitme

Zor olanı başarırım demiştin ya hani
Zor olan herşeye rağmen diyebilmekti
Kolay olan kaçmaktı, teslim olmaktı
Aklın ile kalbin arasında verdiğin savaşı
Kazanan aklın ise buna aşk denir miydi
Ben zor olanıydım bu aşkın
Sen ise sırtımı verdiğim, güvendiğim
Benim hayata olan küskünlüğümü onaracak olandın
Şımaracağımdın, yaslanacağımdın, sarılıp ağlayacağımdın
Benden sonra unutabilecek miydin beni
Dönüp arkaya bakmadan öylece gidebilecek miydin
Öyleyse vur hançeri sırtıma duyma sesimi haydi git