Gitme Şiiri - Hüseyin Muşmal

Gitme
Dokundun ruhuma, bedenim yandı.
Kendini bir anlık, cennette sandı.
Bilmem ki o vakit nasıl bir andı?
Gel etme, bu anı terk edip gitme!

Bir ömür boyunca seni aramış,
Ruhunu baştanbaşa taramış,
Bakışın gönlüme nasıl yaramış,
Gel etme, bu canı terk edip gitme!

“Nerden geldin nere gidersin?” demem,
“Bunu neden böyle edersin?” demem,
“Yolunu sen bana adarsın.” Demem,
Gel etme, bu hanı terk edip gitme!

Zamanı geçiyor gençlik çağların,
Gazeli dökmeden gönül bağların,
Ferhat’ı değilim belki dağların,
Gel etme, cihanı terk edip gitme!

Eşref’in gördüğü, rüya olmasın?
Bir saman alevi gibi solmasın,
Her vakit aklım sende kalmasın,
Gel etme, cananı terk edip gitme!