Gitme Şiiri - Mehmet Şepçi

gündüzler geceye kestiğinde
batırma dikenlerini tenine
kanamasın goncaların
gerekirse ben çakarım
bütün çivileri
kalbime

küsme dalına
solma
kal goncada
kaygılanma
savrulmaz yörüngesinden dünya
buz tutmaz güneş
sönmez hiçbir yıldız
galaksilerde

fakat kaos
kaçınılmaz ya hayatta
yıkılma o zaman
tutun dalına
sağlam bas toprağa
sal köklerini derine
üfle ılık nefesini
üşüyen yüzüme

sen gitme
n’olur
pes etme
ben kaybolurum
gerekirse
bir karadelikte

ne güzel olurdu
bir düşünsene
birer ucundan tutup
bütün geceleri
seriverseydik
gündüzlere