Gitme Şiiri - Ayfer Genç

Kış soğuklarina alışmış bedenim,
Gözyaşına alışık gözlerim...
Ardında kalan ellerim...
Alışık gidenlere hoşçakal demeye...
Dilim ahh şu dilim varmıyor söylemeye,
Kim giderse gitsin
Bitek sen gitme diye...
Sende herkes gibi gitme..
Terk etme...
Gitme...
Günümü aydınlatan güneşimi
Gecemi aydınlatan yıldızımi
Suçunu kabul ettikleri boyun eğdikleri yağmurumu...
Sevgi görmesede tek kişiye zaafi olan kalbimi alıp gitmee...
Sende herkes gibi gitme...
Gecemdeki karanlik gözlerini
Kış ortasında içi ısıtan kalbini
Yağmurda sıcak tutan yorgan misali ellerini
Yaklaşmaya korktuğum ateş misali tenini
Alıpta gitmee...
Gitme!...
Kitledim bak herşeyi herşeyine...
Tek cümleni kulağıma
Bakışını gözlerime
Dokunmamış olsan bile tenini kitledim tenime
Kalbimi kitledim sarılamamış kollarına
Dilimi kitledim tek tekrarı sen
Ellerimi kitledim tek tutani sen
Beynimi kitledim seninle
Gördüğü de
Sevdiği de
Düşündüğü de
Bu yüzden sende gitme
Gitmeden şunu söyle
Gıtmedim senleyim
Bekle beni ağlama
Gitme sende herkes gibi
Dön gittiğin gibi
Sende şunu bil
Sen gitme herkes gibi bu can bekler seni deliler gibi...