Ürküttü yokluğun beni
Dağ başında anasız kalmış kuzu gibi.
Sen yoksun yanımda,yönümde.
Bu da geçer Bi'tanem...
Bensizliğe alışabildiğin kadar alışabilirim ancak,
Sensizliğe.
Gidersen belki sende sen kalır da bende ben kalmaz.
Gitmekal yanımda usumda.
Kal ki kaybetmeyeyim benliğimi...
"Gitme,sana muhtacım!"
Buca
05/10/2020
22:26
Kayıt Tarihi : 6.10.2020 09:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!