Gitme Şiiri - Harun Şenel

Gitme! Bir yaşam paçası sökülüyor kalbimden
Gitme! Kan çekiliyor ellerimden
Gitme! Titriyor sana sarfettiğim sözcükler
Ağlıyor o konuştuğun güller laleler
Büktüler boyunlarını gitmemen için yalvarırcasına
Bende koşuyorum arkandan sana yetişircesine
Hırsla basıyordum seni taşıyan o tozlu yollara
Sanki ayrılıyordu yollar bin bir kollara
Acaba hangisi mutluluğun yolu diyordum
Ama ulaşmanın imkansız olduğunuda biliyordum
Yetişirmiydi,bilmem sana uzaktan olsada sesim
Ne kadar haykırdıysamda yetmedi nefesim
Şimdi şarkı,şiir yaziyorum o eşsiz adına
Sen yanımda olmayınca varamıyorumki bunun tadına
Düğüm düğüm oluyor sözcükler titrek mısralarda
Atsam yüreğimi,bulsam kendimi sahralarda
Ve içinde sen olan bir serap görsem
Koşardım yinede sana kaybolacağını bilsem
Hep şiirlerde kavuştum sana hep şarkılarda
Ancak elinin sıcaklığını hissedebildim rüyalarda
İstemiyordum gözümü açmayı,karşımda seni görmemeyi
Ve ayrılığın soğuğunu avcumda hissetmeyi
Bilmem patlayan duygularımın parçaları
Saplandımı yüreğine geceleri veya sabahları
Şimdi bir dalganın kumu alıp götürmesi gibi
Aldın götürdün sevdamı
İşte sis çöktü duygularıma ve bir perde indi gözlerime
Ne seni görebiliyorum artık
Ne de aşkımı hissedebiliyorum
Gel sen gör sonumu ve sen gör bu aşikarın yıkılışını
Sensin işte bunun müsebbibi ne kadar inkar etsende
Şimdi gözümden üç damla yaş süzülüyor yanaklarıma
Biri beni bakıma muhtaç
Bir hasta gibi bırakıp giden sana,
Biri,yüzünde bir gamzenin
Hiçmi hiç var olduğunu dahi görmeyen bana
Diğeri ise hiç bir zaman tatlı olmayan
ACI KADERİME...