Gitme Şiiri - Birgül Dogan Öztürk

Gazap kuşları göçüyor gönlümden gönlüne
yaralı,yorgun,kırgın..
içimden bir nehir akıp geçiyor,
sende son kalan beni de sürüklüyor.
bir bir kalkıyor kalbimin istasyonundan vagonlar
kaybedilmiş savaşlarıma el sallıyorum..
hüsranlarım diz boyu,yoksunluğuma battıkça batıyorum..
yitik bir hayatın kırıntıları var içimde
dilimde tövbe gibi adın...
gitme,gitme...yokluğunla biçare kaldığım,
adını gönlüme aşk diye kazıdım..gitme

Ötelenmiş sevdaların kadınıyım,
yanından usul usul geçer yalnızlığım..
çıkmaz sokağında,kırık bir gece lambası vurur yüzüme
içimi bir ürperti sarar,ne bende ki sarhoşluğu alır
ne sende ki yoksunluğumu..
yasak bir gölgenin kıyısındayım,
avuçlarımda sen,avuçlarımda kan kırmızı sevdan
avuçlarımda teninin badem kokusu,
örselenmiş hayatımın son baharındayım...
aklımdan geçen zamansız sorgulara
kelepçe vurmaktayım...

Kal...korkularıma eş sevdama ateş ol kal
sol yanımdan kıskandığım....
kalbimi kalbine göm,
bir sarhoşun yıllanmış ahı gibi ,
hayatımda,kalbimde en derinlerde öylece kal...
yokluğunda kerbela gibi bütün sevdalar..

Hoyratça savuruyor gece bizi,
Aynı hapishanede ayrı hücrelerde gibiyiz
Nefes alış verişlerimiz aynı
aynı geceyi soluyor aynı sabaha uyanıyoruz...
ezan sesleri bölüyor gecenin kör karanlığını...
sabah üç beş nöbetindeyiz...
uykusuz,bezgin,yılgınız..
üstelik,tövbeliyiz birbirimize..
bir o kadar aşık, bir o kadar uzak,bir o kadar tutkuluyuz
ne gözlerimiz değiyor birbirine,ne yüreğimiz
aynı hücrede,öyle hasret öyle divane,öyle sefil
ölüp gitmekteyiz...
nafile bir ömrü tüketmekteyiz..
nafile bir ömrü tüketmekteyiz...

Gazap kuşları göçüyor gönlümden gönlüne
yaralı,yorgun,kırgın..
içimden bir nehir akıp geçiyor,
sende son kalan beni de sürüklüyor..
bir bir kalkıyor kalbimin istasyonundan vagonlar..
kaybedilmiş savaşlarıma el sallıyorum..
hüsranlarım diz boyu,yoksunluğuma battıkça batıyorum

Üşüyoruz gecenin koynunda,
yalnızlığımızı giyiyoruz üstümüze,
yandığımız külleri,savuruyor rüzgar toprağına
toprağın,yorgan misali,seriliyor tepeden tırnağa..
bir dua kadar yakın,bir rüya kadar uzağım artık sana...
oysa mevsimleri değiştirirdi gülüşün sen bakınca,
sen bakınca bahar gelirdi,evime ocağıma..
sen gülünce begonviller açardı sokağımda,
gamzene kelebekler konardı sen gülünce.
sen gülünce dünyam aydınlanır,güneş yeniden doğardı.
gitme...
gitme ey sevgili...
dilimde tövbe gibi adın,yokluğunla biçare kaldığım,
adını gönlüme aşk diye kazıdım
gitme.....
ümidim zincire vurulmuş bir köle...

Lanet ettim seni benden alan kadere,herşeye,herkese...yokluğunda

Masumiyetini yitirdi gece....

Ellerimden kayıp gidiyor sevdan..
çırpınışlarım sana doğru hep bundan..
sen yoksan ,aşk kırık dökük viran..

Zaman ilaç olmuyor her kanayan yaraya inan...
merhemim sensin ey sevgili gitme...
dilimde tövbe gibi adın..
yokluğunda biçare kaldığım..
adını gönlüme aşk diye kazıdım..
gitme....
ötelenmiş sevdaların kadınıyım...
yanından usul usul geçer yalnızlığım..
örselenmiş hayatımın son baharındayım gitme...
gitme...gitme....