Gitme Şiiri - Osman Erdoğmuş

GİTME

Arkana bakmadan beni
Bırakıp ta gidiyorsun
Yalnız bırakarak
Dertten derde sokarak
Şu koca dünyayı
Sırtıma yüklüyorsun.

Sensiz geçer mi zaman
Saniye düşer mi dakikanın peşine
Bırakırsam kendimi
Zamanın akışına
Dağdan taştan aşırarak
Nereye sürüklüyorsun.

Kime dökeceğim içimi
Kim dinler beni şu alemde
Göremeyeceksem yüzünü
Dokunamayacaksam saçının tellerine
Gözlerindeki kıvılcım
Karanlık dünyamı ateşlemeyecekse
Ellerinin sıcaklığını
Yüreğimde hissedemeyeceksem
Kalır mı hayatın tadı
Dünyamı karartıyorsun.

Ey kalbimi kalbine adadığım yar
Hayatın tadı ve huzuru
Seninle var
Gülüşüm seninle
Neşem seninle
Seninle bu yürek kaynar
Sensiz bu dünya bana dar
Seninle dağları getiririm dize
Yolcusu sen ve ben olan
Aşk gemisinde
Seninle açılayım denize
Hayali bile yetiyor
Beni hülyalardan hülyalara koşturuyorsun
Baksana nasıl coşturuyorsun

Gitme
Hasret beni yakmasın
Dünyamı karartmasın
Kara sevda bulutları
Sırılsıklam ıslatmasın
Gitme canım
Boş ve ıssız olan dünyamı
Sen aydınlatıyorsun
Kurumaya yüz tutmuş damarlarımı
Sen suluyorsun
Canıma can katıyorsun

Ne olur gitme...