Gitme Şiiri - İhsan Güngör

Bir selvi altında,bir mezar taşı.
Görürsen bakmadan,çekipte gitme.
Üstünde yazılı,adıyla yaşı.
Çamurlu okunmaz,silmeden gitme.

Selviyi dikenler bilir derdimi.
Kazdılar serindir diye yerimi.
Tanırmısın yoksa,benim yarimi?
Yarimsen adını vermeden gitme.

Kurumasın selvim,bir avuç su dök.
Esmiyor dalları,bulutsuzmu gök.
Üstümde dikenler,salarlarsa kök.
Bağrımı delerler,sökmeden gitme.

Sıcakmı toprağım elini çekme.
Serinletir belki,birazcık bekle.
Dünyadan hasretim,ne olur söyle.
Seviyorum seni,demeden gitme.

Sönmeyen ateşle,hala yanarım.
Sis değil üstümde tüter dumanım.
Sevgimdi,sevdamdı,benim imanım.
İmanım sendeyse,vermeden gitme.

Çokmu uzun yolun,son yol burası.
Her adem oğlunun en son yuvası.
Bilmiyorsan eğer,Kabir duası.
Her seven kavuşsun,demeden gitme.