Sen mevsimim oldun yârim
Gelişin bahar
Gidişin karakış oldu, bir bilsen...
Üzüntün döktü içimdeki sevinçleri...
Gülüşün yeşertti solan çiçekleri...
İsmini duyunca gülümsüyor yüzüm
Sen olunca kafiye buluyor sözüm
Gelsen, hele bir gelsen bana...
Kendime değil, mecnuna dönüyor özüm...
Her gidişin öldürüyor beni,
Gitme ki sağ kalayım...
Her gülüşün yakıyor beni,
Gül de biraz daha yanayım...
Her gelişin çocuklaştırıyor beni,
Gel de daha da çocuklaşayım...
Sen en nazlı aşksın yârim
Gülüşüne çiçeklerin açtığı
Yürüyüşüne yolların kısaldığı
Sevişine şu acizin yandığı
Aşksın, beni benden alan yârim
Kayıt Tarihi : 11.2.2015 21:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Faruk Çınaroğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/02/11/gitme-1034.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!