GİTGİDE BUZ BAĞLIYOR AŞKIMIZ...
Gitgide buz bağlıyor aşkımız.
Iradıkça gönüller,
Sevgiler sancıya dönüşüyor,
Tortular kemik bağlıyor,
Maddeleşiyor.
Soğuk düşler sarıyor,
Gül dikenleriyle yırtılan
Koyu, kör karanlık gecelerimi
Vinçten kollarıyla,
Ahtapot gibi,
Acımasız...
Sensiz girdiğim döşeklerde,
Yorgan diye sarındığım yalnızlığımla,
Çığa dönmüş kar yığınları örtüyor beni.
Yorgun,
Tükenmiş üzüntülerin sonsuzunda
Sızakalıyorum,
Ölmüş gibi...
Pörsümüş düşlerimde düştüğüm uçurumlarda
Tuzla buz olan aşk sarayımda,
Avuç içlerimden kayan aşkım
Can çekişiyor,
Arterleri felç olmuş bir yürekle...
Aylak suların süngüleri doğruluyor üzerime,
Pes ediyorum
Ve...
Çocukluğumun oyuncak yelkenlisi
Alıp götürüyor seni
Belirsizlere...
Ufuklarda yitiyorsun bir hiç gibi,
Kollarımın dermansız direnci büyüyor,
El bile sallayamadan
Bakakalıyorum.
Gitgide buz bağlıyor aşkımız,
K a h r o l u y o r u m...
Süleyman SAYLAN
(Ankara,02.12.1993, Saat: 10.15)
Kayıt Tarihi : 18.7.2003 13:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)