Gitar Çalan Şiir Şiiri - Tamay Önal Polat

Ağustos idi
Bodrum
Turgut reis
Hayal evleri
Hoş,
Şık
Aşık bir gecenin
Beli belirsiz bir yeri
Sözgelimi on gibi
Dolunayın ışıldama,
Yıldızların parıldama,
Dünyanın burçtan burca kayma zamanı,
Can Ceyhun ikizlerden Ceyhunnn dediler
Altına bir iskemle
Eline de gitar verdiler
Bu gece gene yağacağız birlikte dercesine
Kucakladı gitarı
Okşarmış gibi yapıp
İki germe bir gevşetme arasında
Kulağını bükerken
“Beni utandırma”yı usulca fısıldadı
Dize gelmişti gitar
Artık akort tamamdı
On parmağın her biri,
Ve gitarın her yeri
Ayrı sesin peşinde
Cenk eden cengaverlerdi
Sağa sola ileri geri
Koşturup durdular deliler gibi
Haykırışıyla Ceyhun’un
İsyanı savruldu ruhumun
Eller, teller, sesler sessizlikler
Yağıyordu muhteşemlikler
Her ses bir öncekinden sonra
Bir sonrakinden önce geldi
Oturdu doğru yerine
Ulaştı evrenime
Aktı derinden derine
Çareleri tükenmiş dertlerimi unuttum
Tıkandı kulaklarım tüm yabanıl seslere
Umutlarım şahlandı
Yüreğim korkmaları bıraktı
Depremler olmayacak
Ölümler doğumlar duracaktı
Tanrının işi vardı
Ruhlara iksir dağıtacaktı
Dize gelmiş gitarı
“başımın üstünde yerin var” diye
Taç etti tepesine
Selam bahanesiyle
Dünyanın en güzel yerinde,
Halikarnas’ın eteğinde
Can pencerem yağmur indirdi
Alkış tutan ellere
Beşiğinde bağlama
Tellerinde Elazığ’dan çayda çıra
Hayran hayran bakarken İspanyol gitarına
Beklentimi ufaltan yarim geldi aklıma
Bir damla daha indi yarimin anısına
Elim gitti kalemime
Boğuştuk alabildiğine
Hayıflandıkça hayıflandım
Dolmayan incir çekirdeklerine
Gün geceyi kovaladı
Işık aldı yıldız dağı
Aynı Allah’ın anlaşılmaz ilahi adaleti
Onda o görkemli haykırma
Bendeki ses tellerinde kara kanatlı karga
Bir çentik daha attı
Kıskançlığım canıma
Gözlerimi çevirdim
Doğum günümdür diye
Dağları aşıp gelen
Zeytin gözlü güzele
Dostluğu değdi bana
Selam saldık doğacak güneşli sabahlara
'Buda gelir bu da geçer ağlama...'*

*Ozan Daimi