Ben, geceyi, teninin kokusunda,
Ben, güneşi, gözlerinde gülerken sevmiştim.
Ben, rüzgârı, saçlarında esişinde,
Ben, hayatı seninle ve hep sende sevmiştim.
Şimdi yoksun;
Gece, sensiz, simsiyah bir yalnızlık,
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
