Git Vakti Şiiri - Celâlettin Çevik

Sizi böyle tanımazdım
Uçuk pembeydiniz
Ya sıcak... ya karanfil kokulu
Bekledim... gelmediniz

Sizin için iki mâviden geçtim
Aydınlık, karanlık arası...
Sırılsıklamdı gece

Bu, yeni bir sabah olmalı...
Doruklara sağnak sağnak yağmur
Camlara hırcınlığım yakın
Saçlarını okşarsa bir rüzgâr, sakın
Sevdâ mevsimi bahar
Çiçeklerle aldatır.

Şimdi beklemektedir, çiy düşmüş toprak
Ve yola koyulmuştur, uzunca bir türkü
Kadın, erkek, çocuk....
Umudum sendedir

Bu şafak kuşunun adı ne
İlk o bilir ışıkları
Git vaktinin çığırtkanıdır şâirine
Uçarı yüreğim
Yürür mü, savrulur mu..

Bu bir rûyadır
Gülün bile öldürdüğü
Bilirsin, günışığım, cansuyumsun
Ben miyim, sen misin
Belki de...
Yoksan, yalnızlığım isimsiz.