Ardından kanlı gözyaşlarımla suladım aşk topraklarını.
Hasat mevsimi cokdan gecti yeşeren ayrılık tohunlarından.
O tohumlar ki..
Güneş aykırıydı seninle.
Aşka susayan gecenin her Ay bakışında.
Ölümün çıkmazındayken ben.
Neresindesin sen diye haykıran.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta