Gittin...
Kurak toprağımın kundağında
nefesinden yadigar
geriye bir tek nem kaldı.
Tongaya düşürdün beni.
Allayıp, pullayıp
önüme koyduğun
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
konyalı kardeşim,konyadan böyle cümlelerin çıktığını görmek gurur verici.
teşekkür ediyorum.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta