Git Şimdi Beni Kendinden Terket

Hadi unuttur bana kendini,
Hadi git gidebildigin kadar uzağa.
Mesafeler uzadıkça unuturum belki seni.
Unutursun belki beni..
Hadi arkana bile bakma terk et kendinden beni..
Öyle bir unuttur ki bana kendini,
Sana dair hiç bir izi taşımasın üstünde benliğim...
Hadi al kendini benden!
Yapabilirmisin bunu,Seni benden alabilirmisin söyle?
Bu şehirden kilometrelerce uzağa gidebilirsin,
Seninle aynı gökyüzünün altında nefes alamayabiliriz,
Bedenlerimizi aynı güneş ısıtmayabilir,
Aynı şehrin karanlık gecelerine yummayabiliriz gözlerimizi,
Aynı caddeleri adımlayamayız,
İki dakika arayla aynı sokaktan gecmeyebiliriz,
Hatta hiç karşılaşamayız belki..
Tüm bunlar seni bana unutturur mu sence söyle?
Hadi git gidebildigin kadar uzağa..
Bu şehri terket,
Cekip al gözlerini benden,
Gülüşünü gözlerimden esirge,öyle mahsun,öyle öksüz bırak gözlerimi..
Silüetini düşlerimden (ç) al..
Sözlerini,sesini ruhumdan sakla,sakın,
Suretini düşüncelerimden sil..
Seni benden esirgeye esirgeye git hadi!
Ama bir tek şunu unutma;
Sen sadece bu şehirden gidersin,
Biz'den gidersin..
Akıla ziyan gecelerden,sarhoş gündüzlerden gidersin..
Benden,
Ruhumdan,
Yüreğimden,
Düşüncelerimden,
Düşlerimden gidemezsin..
Seni benden (ç) alamazsın ki...
Sen sadece kendinden yine kendine gidebilirsin..
Hadi şimdi dilediğin kadar uzağa git unuttur bana seni..
Hadi git şimdi beni kendinden terk et..
Şimdi...
Beni..
Senden..
Kendinden..
Terk..
Et..