Git sevgili Şiiri - Hatice Nayır

Yoksun artık, öyle mi?
Birlikte baktığımız gökyüzünü,
batırdığımız güneşleri,
ışıl ışıl dolunayları da al,
git öyleyse...
Seninle içmeye alıştığım demli çayları,
dinlediğimiz müzikleri,
yürüdüğümüz sahilleri de
götür giderken.
Sustuğumuz anları,
paylaştığımız sofraları da yok say.
Sana yazdığım şiirleri de
ben yazmadım.
Biz seninle hiç yaşamadık ki bu şehirde.
Bu şehrin sen kokması da senin yüzünden değil.
Zaten ben alışığım da kırılmalara.
Ben zaten alışığım terk edilmelere.
Beni ilk kez 6 yaşında babam terk etti.
Sen terk etmişsin, hiç koyar mı ki?
Git sevgili.
Sen de git.
Beni bir tek yalnızlığım terk etmedi.
Sanırım gidecek yeri olsa,
o da giderdi.