Çaresiz, uykusunu asırlar önce kaybetmiş
gecelerimden sesleniyorum sana;
Ne kadar yorgun olduğumu bir düşün.
Ağlayamamanın verdiği yarımlığı hisset.
İnan bana, güneşin doğması umurumda
değil..
Ancak bedenim yok olunca geçecek bir acı
bıraktın bana.!
Sabah olmaması için yalvarıyorum.
Bu duam, kime? Neye? Bilmiyorum
Onca ''git'' demene rağmen hiç bir şey
değişmedi.
Tek isteğim; kalabalığında gölge olmak.
Ölüm kokan her nefesi sana adıyorum..
Kayıt Tarihi : 25.3.2019 11:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!