bilmiyordun
giderken neler götürecegini.
dalları kırılmış bir çınarım ben,
ve kimsesizlik viranesindeyim.
gittin,
mevsimler gitti,
dostluklar biti.
akrabalıklar
aramalar, sormalar bitti.
koyu bir esmerlik çöktü şehire,
uçtu bahçemizdeki tüm kuşlar.
şimdi mezarlıklardalar,
gittin diye, onlar da gitti.
Kayıt Tarihi : 14.9.2017 10:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!