Kangren olmuş kanlı gözlerimle bakıyorum gidişinin arkasından...
Her gidişinde bir parça daha büyüyor bakışlarımın sırtındaki kambur...
Her gidişinde sana kal derdim ama bu sefer susuyorum...
En susma yanlarımla..
Dilimde sana dair ne kadar ‘’kal’’ varsa hepsini içime kusuyorum şimdi...
Bana her gelişin benden hep gitmek içinmiş...
Git...bu seferde ka(nayan) lan ben olurum..her zamanki gibi...
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta