Git Lütfen Şiiri - İrem Aslan

Bir hikayenin yarım kalmışlığında, aradığın kafiyeler gibi,
Manaların arasında kaybolduğunu hissettiğin anlam,
Bir menekşenin görkemine kapılıp koklamaya çalıştığın gibi,
Görmediğin bir gezegenin var olduğunu bilmek
Çözmeye çalışmaktansa vazgeçmeyi seçtiğin her şey oldu çoktan.

Ben senin her zerremi ,her halimi bilmişliğine tutuldum,
Yıllardır beni en çok tanıyanın, sen olduğunu düşünmen ,
Sadece mutlu olduğum tek bir şey için çırpınman
İhtiyacı hissedilmeden sofraya getirilen tuz misali oldum

Vazgeçsen keşke;
Bu gereksiz tutuluş , zayi bağlılık seni tüketmeden
Başka baharlara gülümse,tek çiçek gülüşlerim mi sahiden ?
Ahiri belirlediğin gönül evim ,sahibin değilken
Zehirim soldurmadan bahçendeki gülleri, git lütfen.