unutur insan günü gelince
azar azar azaltır içindeki yangını
unutur insan en sevdiklerini bile
bir bebek masumiyetinde yeniden dogar
hiç hesapsız aşık olur
sormaz kalbine unutur akıttığı göz yaşları
yeni bir aşk
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Aç gözlerini, gör acımasızca gidişini...
yüreğinize sağlık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta