hani ruhu gider ya insanın
buza döner, bomboş kalır bedeni
denizler yürür çölün üstünde
bir damla ıslanmaz ya kum taneleri
sonsuz rıhtımda bekleyen adam yüreği
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta