Git, güzelim Gül, -
Zamanını ve zamanımı boşa harcayan o kadına söyle,
Bilsin artık,
O’nu sana benzettiğimde,
Nasıl şirin ve hilesiz gözükür gözüme.
Söyle zarafetlerinin gözetlenmesinden kaçınan
O genç kadına,
Ki senden doğan
Kimsenin oturmadığı o çöllerde,
Övülmeden ölmüş demektir.
Ücra ışıkta güzelliğin değeri
Küçüktür:
Gelsin diye davet et,
Arzulansın diye ıstırap versin kendisine,
Ve kızarmasın yüzü ki hayran kalınsın.
Öl sonra, ki O
Nadir her şeyin ortak yazgısı
Okunsun sende;
Nasıl da küçük bir parçasını paylaşırlar zamanın,
Ki böylesi şaşılacak ölçüde şirin ve adildir.
Edmund Waller (1606-1687, İngiltere)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 6.12.2009 15:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Go, Lovely Rose by Edmund Waller (1606-1687) Go, lovely Rose, - Tell her that wastes her time and me, That now she knows, When I resemble her to thee, How sweet and fair she seems to be. Tell her that's young, And shuns to have her graces spied, That hadst thou sprung In deserts where no men abide, Thou must have uncommended died. Small is the worth Of beauty from the light retir'd: Bid her come forth, Suffer herself to be desir'd, And not blush so to be admir'd. Then die, that she The common fate of all things rare May read in thee; How small a part of time they share, That are so wondrous sweet and fair.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!